Duyuru

Collapse
No announcement yet.

John Frusciante

Collapse
X
 
  • Filtre
  • Saat
  • Göster
Tümünü Sil
new posts

    John Frusciante

    Rumuzuma babalık yapan, kanımca çağımızın en yetenekli ve bilgili gitaristlerinden biri. Birçoğumuz onu Red Hot'tan tanıyoruz ama o solo kariyerine 10 tane albüm sığdırmış inanılmaz üretken bir gitarist. Son solo albümü The Empyrean bu sene çıktı ve Türkiye'de satılıyor(Albümden mutlaka dinlenmesi gereken parçalar Unreachable, Central ve Heaven). Bunun dışında 2005'te yayımladığı Curtains ve 2004'te yayımladığı Shadows Collide With People albümleri hayranlık yaratacak cinsten.

    Frusciante'nin Red Hot'ta ki işlerine bakacak olursak; onsuz yapılan tek albüm olan 1995 One Hot Minute'ın aldığı tepki grup üyelerinin John'u battığı uyuşturucu batağından kurtarmalarına ve tekrar gruba almalarına neden oldu. 95'ten önceki albümlerde John'un yarattığı gitar rifflerinin katkısı azımsanmayacak kadar büyüktür(Örneğin Under the Bridge, Breaking the Girl). Frusciante'nin gruba tekrar dönmesiye kaydedilen ilk albüm Californication grubu zirvelere geri döndürdü. Albümün hitleri Californication, Otherside ve Scar Tissue'e(John'un bu parçadaki solosu mutlaka dinlenmeli) çekilen klipler çok beğenildi. Sonrasında 2002 By The Way(Hit parçalar Can't Stop,By the Way) ve 2006 Stadium Arcadium(Hit parçalar Desecration Smile, Hey Oh, Tell me Baby) albümleri çıktı. Ve grubun artık bir efsane olduğu tekrar tekrar tescillendi. Bununla birlikte John'un Hendrix'in günümüzdeki gölgelerinden biri olduğuda anlaşıldı.

    John'un diskografisi;

    1994 niandra lades & usually just a t-shirt
    1997 smile from the streets you hold
    2001 to record only water for ten days
    2001 from the sound inside - internet album release
    2004 shadows collide with people
    2004 the will to death
    2004 ataxia - automatic writing
    2004 the dc ep
    2004 inside of emptiness
    2004 a sphere in the heart of silence
    2005 curtains
    2007 ataxia 2
    2009 the empyrean

    John'un teçhizatı;

    konserlerde ve albümlerin çoğunda 62 fender stratocaster (rosewood klavye)
    bazen 50 li yıllar fender stratocaster (maple klavye, seymur duncan manyetik)
    ya da 60 lı yıllar custom telecaster (rosewood klavye)
    otherside, californication çalmak için beyaz bi gretsch
    egzersiz gitarı olarak `62 fender jaguar

    pedal techizatı

    boss ds2 turbo distortion
    mxr phaser
    rolland chorus
    ibanez wah
    boss ds1 distortion
    ps: efekt kullanmayı pek sevmediğini söylemiştir

    amfi
    bi tane marshall (tüplüsünden)
    californication ve otherside için bi tane fender

    Teçhizat bölümü için ekşi sözlükten yararlandım.

    #2
    iyi bi müzisyendir, soloları gayet dinlendirici olabiliyo...

    Yorum


      #3
      Rolling Stone' da yerini aldı zaten. Ama ilk 10 içinde olması gerektiğine inanıyorum. Zaten liste bir garip içinde ne Saul Hudson ne Satriani ne de Vai var. Taptığım gitaristlerden biri olduğunu eklemek isterim.

      Yorum


        #4
        soloları fena **** ..

        Yorum


          #5
          efekt kullanmayı pek sevmediğini söylemişte setupunun maşallahı var uzayıp gidiyo

          Yorum


            #6
            efekt kullanmayı pek sevmediğini söylemiştir kendisi ama o sıralar yalın müzik yapan gruplara ilgi duyduğu için.ilgi alanı değiştikçe pedal boardı da serpilip gitmiştirayrıca californication zamanında sololara olan ilgisini de yitirdiğini söyleyip stadium arcadium'da solo atarken ortalığı dağıtmıştır.ilgi alanları hep değişen aynı kalamayın bi abimizdir

            Yorum


              #7
              Bence gelmiş geçmiş en iyi gitaristler arasındadır. Her ne kadar daha çok metal müzik dinlesemde gitarist olarak bendeki yeri apayrıdır, benim için büyük ilham kaynağıdır. Ne zaman gitarda tıkandığımı, sıkıldığımı hissetsem açarım konserlerindeki sololarını dinlerim, kaldığım yerden devam ederim

              Kesinlikle Red hot Chili Peppers'ın bir iki albüm parçasını dinleyerek not vermeyin, Frusdciante'nin ne olduğunu anlamak için konserlerindeki canlı performanslarını dinlemek gerekir. İnanılmaz yaratıcıdır. Bir Telecaster'ı öyle bağırtır ki her solosunda size birşey anlatır ve verdiği duygu sözlerden çok daha yoğundur. Konserlerinde rastgele takıldığı bir intro jam bile inanılmaz güzeldir. Bir parçada çaldığı soloyu aynı şekilde tekrar çalmaz, az veya çok değiştirir. Yani albümdeki sololarla alakası kalmaz ve hep konserlerinde çaldığı albümden daha iyi gelmiştir bana. Youtube'da şunları aratıp izlerseniz demek istediğimi daha iyi anlarsınız;

              Parallel universe solos
              Dont forget me solos
              Californication solos
              Scar tissue solos
              Red hot chili peppers intro jams

              Yorum

              Unconfigured Ad Widget

              Collapse
              Initializing Tabs & loading Content...
              Initializing Tabs & loading Content...

              Trending

              Collapse

              Bu kriterlere uygun sonuç bulunamadı.

              Çalışıyor...
              X